Laurence Vray
Etude du Notaire Franeau, Rue d'Enghien 19
Ville de Mons_Oswald Tlr.Kunst bewoont de stad
Ville de Mons_Oswald Tlr.
Ville de Mons_Oswald Tlr.
Ville de Mons_Oswald Tlr.
Ville de Mons_Oswald Tlr.
Ville de Mons_Oswald Tlr.
Ville de Mons_Oswald Tlr.
Ville de Mons_Oswald Tlr.Fotografe Laurence Vray bundelt een “intieme” gevoeligheid - ver van de modetrends. Met even grote nauwkeurigheid als terughoudendheid slaagt ze erin een intimiteit te onthullen ten opzichte van de wereld.
Haar blik getuigt van een ernstige lichtheid, terwijl haar zicht een lichte ernst bevat. Een paradox die het resultaat is van een traag groeiend geheim en die uitmondt in een werk van grote eenvoud: een vredeswerk. De Bergense kunstenares slaagt erin het intieme en de lichtheid te bevatten en over te brengen. De eerste fotoreeksen van Laurence Vray zijn gewijd aan “fotoreportages” die ze maakte tijdens haar verblijf in Marokko, India, Cuba of Nepal. De plaatselijke inwoners, hun ambachten, godsdiensten, ... staan centraal in deze sublimatie. Haar geboortestreek blijft echter een grote rol spelen, waarvan getuige de reeks La Glace Passe uit 2002. Deze zwart-wit-foto's, genomen volgens de meest zuivere streetphotography-traditie, vormen een eerbetoon aan de voor de kunstenares zo belangrijke streek.
In deze reeks overstijgt ze het reële en denkt ze na over de wereld rondom haar. Fotografie dient als middel om haar ideeën op papier te zetten en om stil te staan bij het gegeven “tijd”. De foto's getuigen van een enorme kracht en vormen zo een ode aan de mens en aan zijn breekbaarheid. Tegelijk zijn ze een beschouwing van het thema eenzaamheid. Een beschouwing die de kunstenares doortrekt in de tijd. Zo gaat ze met het medium fotografie aan de slag en beslist ze om met een zogenaamde “gaatjescamera” terug te keren naar haar afkomst. Elke menselijke aanwezigheid wordt gebannen van de foto's en maakt plaats voor de stille en statische natuur, een duidelijke verwijzing naar de essentie van fotografie. Deze beelden vol poëtische reflexen herinneren ons aan de prachtige kindertijd.
Vandaag werkt Laurence Vray rond het thema van water en van vruchtwater, waarmee ze terugkeert in de tijd naar de allereerste verblijfplaats. Het resultaat is een stille zwempartij, een eenzame onderbreking die de weerklank, de loop en de stroming van water bestudeert. De fotografe speelt met de tegenstellingen tussen aan- en afwezigheid, eenzaamheid en gezelschap, vrouwelijkheid en mannelijkheid en breekbaarheid en vastheid van dit oorspronkelijke element. De focus ligt ook op vruchtwater, waar de tijd nog niet lineair is, waar het licht nog speelt met de schaduwen in de baarmoederwand, waar het leven nog een pure liefdesrelatie is...