Émile Verhaeren, de dichter van de Honnelles

Het was een beetje bij toeval dat Émile Verhaeren Roisin ontdekte. Tijdens een bezoek aan een vriendin die rustte in de herberg van Léon Laurent na het overlijden van haar man, ontdekte hij het landschap van Roisin, Caillou-qui-Bique en Angreau en werd letterlijk verliefd op de omgeving. Van 1899 tot 1914 verbleef hij meerdere keren in de herberg van Léon Laurent. Uiteindelijk zou hij het zelfs „mijn huis” noemen.

„Verhaeren wandelde door de bossen, maar ook door de uitgestrekte velden,” legt René Legrand, voorzitter van de vzw Mémoire d’Émile Verhaeren en gids in het Verhaeren museum, uit. „Hij sprak met de bomen, de planten, de takken, de vogels... Men noemde hem de dwaas van het bos. In tegenstelling tot wat men zou denken, leefde hij niet teruggetrokken in het dorp, hij bezocht de boeren, de klompendragers en aarzelde niet om met de dorpelingen te praten. Hij heeft de geschiedenis van Roisin voor altijd getekend,” aldus de gids, zichtbaar ontroerd.