visitMons_GrégoryMathelotDe Processie van de Gouden Koets
Loading...
visitMons_GrégoryMathelot
Ricardo de la Riva
visitMons_GrégoryMathelotLoading...
visitMons_GrégoryMathelotvisitMons_GrégoryMathelotRicardo de la RivavisitMons_GrégoryMathelotvisitMons_GrégoryMathelotvisitMons_GrégoryMathelotRicardo de la RivavisitMons_GrégoryMathelotIn heel België erkend als een van de mooiste (zo niet dé mooiste!) religieuze processies van het land, begint de processie van de Gouden Koets om 9.30 uur op de zondag van de Ducasse.
In de vroege ochtend weerklinkt in de van Bergen nog steeds de melodie van de Doudou. De avond ervoor zijn de relikwieën van Sint-Waldetrudis neergehaald in aanwezigheid van de deken, de burgemeester en honderden Montois die hun patroonheilige willen eren.
De Gouden Koets, die de schrijn vervoert, staat klaar. Het is 9.30 uur: de processie kan beginnen. De hele ochtend zal de praalwagen, begeleid door 1.500 figuranten, de relikwieën van Sint-Waldetrudis door de stad dragen.
Op de trottoirs en achter de dranghekken applaudisseren de toeschouwers bij het voorbijgaan van de Gouden Koets, getrokken door zes trekpaarden. Ondanks de eeuwen blijft de traditie springlevend.
De processie, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 14e eeuw, trekt duizenden toeschouwers.
Verschillende gilden, broederschappen en historische groepen die de koets voorafgaan, bewegen zich langzaam voort.
Vaandels, spelers van oude muziek, reliekhouders, schrijnen, broederschappen, kanunnikessen en ruiters brengen op grootse wijze de geschiedenis van Bergen tot leven.
In historische kledij herinneren de deelnemers eraan dat Bergen altijd een belangrijke rol heeft gespeeld in de Europese geschiedenis.
De broederschappen en gilden trekken voorbij op het ritme van muziek. De Gouden Koets vormt het sluitstuk van de stoet.
Op de wagen, rond de schrijn van Sint-Waldetrudis, leest een priester met misdienaars op verschillende symbolische plaatsen in de stad een wonder voor dat aan de heilige wordt toegeschreven.
Tijdens deze lezingen reiken de gelovigen voorwerpen aan de kinderen, die ze op de schrijn leggen in de hoop op geluk en bescherming.
Na de ronde door de stad keert de Car d’Or terug naar de collegiale kerk, niet zonder eerst de helling van Sainte-Waudru te beklimmen. Die klim van dertig seconden is op zich al een absoluut hoogtepunt van de Ducasse.
