De Beklimming van de Gouden Koets

Een ongeëvenaarde geestdrift

De spanning bereikt haar hoogtepunt wanneer de Gouden Koets de voet van de helling bereikt. Het is middag. De sfeer is feestelijk. Aan de ramen, op de dakranden, overal zijn de inwoners van Bergen te zien. Ze applaudisseren voor de stoet en voor Sint-Joris, die vóór de Gouden Koets uitgaat. Iedereen wil deel uitmaken van het moment. De scène wordt op televisie uitgezonden. In heel de regio van Bergen wil men zien hoe de Gouden Koets terugkeert naar de collegiale kerk.

Samen één

In één enkele krachtige beweging moet de Gouden Koets de helling van Sainte-Waudru beklimmen en het religieuze gebouw bereiken. Als dat niet zou lukken, zou onheil de stad treffen in de loop van het jaar. Het spreekt voor zich dat de inwoners van Bergen hun taak zeer serieus nemen!
De twee ton van de Gouden Koets schrikt hen niet af. Met al hun kracht, in een zeldzaam moment van verbondenheid, duwen ze het rijtuig zodat het de helling in één keer op kan. Aan de ramen moedigen de bewoners aan, ze klappen in hun handen, stampen met hun voeten. Gedurende 30 seconden zijn alle ogen gericht op de koets.
Nooit hebben de inwoners van Bergen gefaald in hun opdracht. Bij elke doortocht is het de Gouden Koets gelukt de helling zonder onderbreking te beklimmen.

Een laatste groet aan Sint-Waltrudis

Op de top weerklinken vreugdekreten. Als één man hebben de inwoners van Bergen hun missie volbracht. Ze tonen openlijk hun liefde voor Sint-Waltrudis, de stichtende moeder van de stad. Voor een jaar kan de stad weer rustig slapen.
Maar nauwelijks zijn de relieken teruggekeerd naar de collegiale kerk, of Sint-Joris maakt zich al klaar om de Draak te bestrijden. Vergezeld door de personages van de Lumeçon daalt hij de Rue des Clercs af richting de Grote Markt. Het gevecht dat Lumeçon wordt genoemd, gaat weldra beginnen.